Serra Yılmaz’ın ilk yönetmenlik denemesi olan Cebimdeki Yabancı (2018), aile ve arkadaşlık ilişkilerine sert bir bakış atan kara mizah soslu bir film. Çok ses getiren 2016 yapımı Perfetti sconosciuti filminin yeniden çevrimi olan yapım, büyük oranda özgün hikayenin dokusunu koruyor. Orijinal yapım, zihinlerden silinmeyecek kadar yeni tarihli bir film olduğundan Cebimdeki Yabancı, aynı filmi Türk oyuncularla izliyormuş hissi uyandırıyor.
Eski dostların bir akşam yemeğinde toplanarak küçük bir oyun oynamasını anlatan film, cep telefonu üzerinden yalanlarla dolu insan ilişkilerine eleştiri getiriyor. “Ne kadar yakın olursanız olun, herkesin sakladığı sırlar vardır ve dostunuz hatta eşiniz bile bir yabancıdan ibarettir.” ana fikrini işleyen yapım, ilişkilerin aslında nasıl pamuk ipliğine bağlı olduğunu gözler önüne seriyor.
Yakın arkadaşlar ve eşlerinin sadece birkaç saatliğine masanın üzerine cep telefonlarını koyup tamamen şeffaf bir iletişim sağladığı keyifli bir akşam yemeğini düşünün. Bütün telefon konuşmaları, mesajlar, bildirimler ortaya döküldüğünde yakınımızı ne kadar tanıdığımız da belli olur. Sütten çıkmış ak kaşık olarak gördüğümüz kişiler de böylece birer anti kahramana dönüşürler. Mutlu yuva kavramının aslında çarpık ilişkilerin sadece bir yanılsaması olduğunun farkına varırız. Cebimdeki Yabancı’da en yakın ve gerçek dostumuz, sırdaşımız yani cep telefonlarımız üzerinden bireyselleşmeye karşı bir eleştiri de var. Çünkü bireyselleştikçe insanoğlunun temel özelliklerinden biri olan bencillik ve birbirimize karşı söylenecek yalanların da sayısı doğru orantılı olarak artıyor.
Filmi türsel olarak incelersek; komedi ve dramın harmanlaması karşımıza çıkıyor. Tek mekan filmi olmasının yanı sıra çarpık insan ilişkileri ve görünürde sosyalleşmeye çalışan insanların, düzenbaz bireysel dünyaları ise kara mizah kavramını karşımıza çıkarıyor. Sahip olduklarının kıymetini bilmeyip hep daha fazlasını isteyen ve her zamanda istemeye devam edecek olan insanoğlunun, gizlediği anti kahraman tarafının görünür kılmasını sağlıyor. Herkesin sırlarının tek tek ortaya dökülmesiyle de başlangıçtaki komedi yerini drama ve gerilim dolu karakter çatışmaları ile itiraflara bırakıyor.
Orijinal filmle karşılaştırdığımızda ise bizim kültürümüzle İtalyanların örtüştüğünü fark edebilirsiniz. Bu yüzden olsa gerek çoğu espri bile değiştirilmemiş. Ama Perfetti sconosciuti filmini izlemiş olanlar düşünülerek yerele hitap edecek fazladan espriler eklemeye çalışılmaması da doğrusu çok ilginç. Bu durum orijinal yapımı izleyenler için biraz hayal kırıklığı yaratabilir. Tabii filmin birebir aynı olduğunu söylemek doğru olmaz. Mesela çoğu karakter aynı olmasına rağmen İtalyan yapımda sivrilen Rocco karakteri yerli yapımda törpülenmiş olarak karşımıza çıkıyor. Özgün senaryonun çok önemli bir sahnesini yerli versiyonda göremememiz karakterin inandırıcılığı bakımından açıkçası doğru bir karar olmuş. Filmdeki yemek sahnelerinin ise İtalyan filmine göre daha başarılı olduğunu da eklemek gerekir.
Cebimdeki Yabancı filmi, özellikle orijinalini izlemeyenlere tavsiye etmek gerekir. Eğer izlediyseniz filmdeki bütün sürprizler ve çatışmalar aynı olduğundan keyif almak biraz zorlaşıyor ve geriye sadece oyuncu performansları ve ufak tefek değişikler kalıyor. Senaryo ve oyuncuların ön planda olduğu tek mekan filmlerinden hoşlanıyorsanız, insanların karanlık sırlarının ortaya saçıldığı bu filmi beğeneceğinizi düşünüyorum.
KÜNYE / IMDB: 6,9
Yönetmen: Serra Yılmaz
Senaryo: Murat Dişli
Oyuncular: Belçim Bilgin (Banu), Buğra Gülsoy (Kerem), Çağlar Çorumlu (Suavi), Leyla Lydia Tuğutlu (Tuba), Şebnem Bozoklu (Esra), Şükrü Özyıldız (Sinan), Serkan Altunorak (Metin)
Müzik: Mithat Can Özer
Görüntü Yönetmeni: Gian Filippo Corticelli
Kurgu: Erhan Acar
Ülke: Türkiye
