Bu hafta gösterime giren Öteki Taraf, neredeyse tüm eleştirmenler tarafından kaleme alındı. Her ne kadar herkesin kaleme aldığı bir filme kritik yazmayı sevmesem de, filme olan olumlu kritiklerin de artmasına katkı sağlamak adına izler izlemez yazmaya koyuldum.
Tüm eleştirmenlerin başladığı gibi başlayayım ben de; Öteki Taraf, La Cara Oculta (Hidden Face) adlı 2011 İspanyol-Kolombiya ortak yapımı gerilim, gizem filminin Özcan Deniz tarafından Türk Sineması’na uyarlanmış versiyonu. Zaten jenerikte de uyarlayan/yöneten olarak geçiyor Deniz. Korku ve gerilim tutkunu olmayanların pek de duymamış olacağı bu filmin, biraz daha karmaşık, yer yer korku unsurlarının, yer yer psikolojik gerilimin, dönüşümler ve duygu geçişlerinin harmanlandığı, gerilim türünde öne çıksa da; neredeyse dramdan romantizme değin tüm türlerden minik dokunuşlar barındıran Öteki Taraf’ın başrollerinde Özcan Deniz, Aslı Enver ve Meryem Uzerli bulunuyor.
Filmin konusuna değinecek olursak; başarılı bir adam olan Çetin yeni sevgilisi Ece ile mutlu bir hayat sürmektedir. Ancak günün birinde hırslı eski sevgilisi Sara reddedemeyeceği bir iş teklifiyle yeniden hayatlarına dahil olur. Sevgilisi Ece’yi de yanına alarak yeni işi için şehir değiştiren Çetin, kısa bir süre sonra Ece’nin ortadan kayboluşuyla yıkılır. Ece arkasında bir veda videosu bırakmıştır ancak kimse Ece’den haber alamamaktadır. Kısa sürede Ece’nin yokluğunu Sara ile doldurmaya çalışan Çetin her yerde Ece’nin izlerini bulmaya başlar. Sara da evin her yerinden sesler duymaktadır. İkili yavaş yavaş korku ve paranoya dolu bir yola girerler.
Aslı Enver gerçekçi ve göz dolduran oyunculuğu ile filmi ele geçirirken, Meryem Uzerli duygu geçişlerindeki performansıyla Enver’le uyumlu bir çatışma kuruyor. Finale doğru performansların yükselişi sırasında Uzerli’nin Fatal Attraction (1987)’daki Glenn Close’a yakın performansı da izlenmeye değer. Özcan Deniz bu iki performansın başarısı altında biraz geri planda kalmış. Evet, filmdeki Deniz’in canlandırdığı Çetin karakteri duygularını pek dışarı vurmayan bir karakter olarak tasarlanmış ancak bu durum Uzerli ve Enver’in performansları karşısında yetersiz görünmesine neden olmuş.
Oyuncu Deniz’in performansının düşüklüğüne rağmen yönetmen Deniz, uyarlama konusunda başarılı bir iş çıkarmış. Ana temanın üzerine birçok farklılık katarak adeta senaryoyu baştan yazmış diyebiliriz. Mekan tasarımı iki film karşılaştırıldığında ev bağlamında (özellikle yatak odası ve banyo) kusursuzca bire bir uygulanmış, sinematografi de ise Olcay Oğuz harika bir iş çıkarmış. Deniz düz anlatım yerine geri dönüşlerle boşlukları doldurmayı ve gizemi arttırmayı denerken fazlaca tekrar sahne oluşmuş ancak oyuncuların performanslarının başarılı olması nedeniyle bu durum beni fazlaca rahatsız etmedi.
Sonuç olarak, sinefiller dışında çok kişinin izlememiş olduğu başarılı bir İspanyol geriliminin, uğraşılarak yeniden yapımı olarak gösterime giren Öteki Taraf, ülkemizde son yıllara kadar üzerine çok gidilmemiş gerilim türünün belki de sevilmesini ve artmasını sağlayacağı için desteklenmesi gereken bir proje. Bu tarz cesur uyarlamalara Türk Sineması’nın gereksinimi olduğunu ve özgünlüğün bu cesur projelerle artacağına dair inancım bir hayli yüksek. Orijinal versiyonu izlediyseniz belki biraz burun kıvırabilirsiniz ancak gerilim türünün ülkemizde kenara atılmış bir tür olduğunu hatırlayarak tekrar bakarsanız, sevmemeniz için hiçbir sebep yok. Gösterimdeyken kaçırmamanızı tavsiye ederim.
KÜNYE / IMDB: 6,1
Yönetmen ve Uyarlama Senaryo: Özcan Deniz
Oyuncular: Özcan Deniz (Çetin), Aslı Enver (Ece), Meryem Uzerli (Sara), Osman Wöber, Ayten Uncuoğlu, Burçin Birben, Sena Çakır
Müzik: Ulaş Pakkan
Görüntü Yönetmeni: Olcay Oğuz
Kurgu: Ahmet Teke
Ülke: Türkiye
