Oyuncu John Krasinski’nin üçüncü yönetmenliği olan A Quiet Place (Sessiz Bir Yer, 2018), aynı ismi gibi sessizlikten gücünü alan, izleyiciyi diken üstünde hissettiren bir korku-gerilim filmi.
Nereden geldiği belli olmayan yaratıklar, bütün dünyayı sessizliğe mahkum etmiştir. Kör ama sese duyarlı olan bu yaratıkları; zırhlı, atik ve devasa boyutlarda olduklarından öldürülebilmek çok zordur. Hayatta kalan Evelyn ve kocası Lee, üç çocuklarıyla beraber sessiz sakin bir şekilde yaşamaya çalışmaktadırlar. Fakat çocukların küçük olması ve üstüne üstlük Evelyn’in hamile olması başlı başına kaderin cilvesidir ve çok dikkatli olmaları gerekmektedir. Hayatta kalabilmeleri için tek şansları vardır o da çok sessiz olmak.
Korku filmlerinde en önemli iki temel teknik unsur vardır. Biri ses, diğeri de ışık daha doğrusu karanlığın kullanımıdır. A Quiet Place özellikle sese ve sessizliğe odaklanıyor. Daha filmin başında karakterleri tanımadan filmin sessiz ama gergin atmosferine doğrudan dalıyoruz.
İlk önce klasik bir Amerikan ailesinin market alışverişinin distopik bir hal almasına şahit oluyoruz. İhtiyaçlara odaklanan anne-baba ve oyun peşindeki hayalperest çocuklar aslında normal bir aileyi simgeliyor. Mesela oyuncak almak isteyen evin ufak, sevimli çocuğuna izin vermeyen anne-babanın derdi, maddi olanaksızlıklar veya çocuk şımarmasın diye onu dizginlemek değildir. Asıl amaç ailenin her bireyini korumak ve kimseyi tehlikeye sürüklememektir. Ama ne kadar dikkatli olunursa olunsun kurallar kırıldığında aile içinde de karmaşa ve kopmalar baş gösterir. Toplumun en küçük birimi olan ailede tek bir kişi bile zarar gördüğünde veya hata yaptığında bütün aile dağılma noktasına gelir. Çünkü temel kavram olan birlik beraberlik bozulur. A Quiet Place filmi de, sıradan bir aile yaşamına doğaüstü yaratık tehdidini ilave edince aslında gayet dramatik bir konunun içine korku ve distopya öğelerini eklemiş oluyor.
Çoğu kıyamet sonrası filminde olduğu gibi umutsuzluğun hakim olduğu bir dünyada hayatta kalmaya çalışma misyonu güdülüyor. İnsan türünün bitmemesi için bir çaba söz konusu ve Evelyn’in gayet tehlikeli sonuçlar ortaya çıkabileceğini tahmin etmesine rağmen hamile kalması da bu tezi kanıtlar nitelikte. Normal koşullarda bebek, bir umut kaynağı olabilecekken yaratığın üstüne başka bir korku öğesi olarak eklenerek talihsiz bir duruma dönüşüyor. Ailelerin klasik düşünce yapısına uygun olarak; yaptığı hatayı başka bir çocuk ile örtmeye çalışma gayesi olduğunu da söyleyebiliriz.
Tabii bu yazdıklarım filmin ne kadar ana hatlarını oluşturuyor ve dramatik altyapısını dolduruyor olsa da esas korku öğesine bir bakmak lazım. Dünya nüfusunu büyük oranda yok etmiş olan sese duyarlı birkaç yaratık ile karşı karşıyayız. Her kötücül varlığın bir zayıf noktasının olduğunu düşündüğümüzde yaratığı güçsüz ya da etkisiz kılan sessizlik oluyor. Filmdeki karakterler de kısık sesle konuşarak ve işaret dili kullanarak aralarında iletişim kurmaya çalışıyorlar. Özellikle filmin girişindeki sahneyle beraber doğrudan aileye ve onları korkutan şeye adapte oluyoruz.
Filmin ilk yarısı neredeyse fısıltılar ile geçiyor ve ses ile değil sessizlikle gerilim sağlanıyor. Fakat filmin ikinci yarısı aksiyon ve korku odaklı ilerliyor. Bu açıdan baktığımızda izleyicinin tür beğenisini göz önünde bulundurursak A Quiet Place hakkında karmaşık yorumlar ortaya çıkması yüksek olasılık gibi görünüyor. İlk yarıda gerilip ikinci yarıyı klişe bulan veya ilk yarıda sıkılıp ikinci yarıda heyecanlanan bir kitle olabilir. Bir bütün olarak değerlendirirsek 10 Cloverfield Lane (Cloverfield Yolu No:10, 2016) filminin finali keskinliğinde olmasa da izleyici de benzer bir tat bırakabilir.
A Quiet Place için şimdiden 2018 yılının en iyi korku-gerilim filmlerinden biri olduğunu söyleyebiliriz. Özellikle ses sistemi ve konsantre olmak açısından sinemada izlemenin daha keyifli bir seyir vaat ettiğini belirtmek lazım.
KÜNYE / IMDB: 7,4
Yönetmen: John Krasinski
Senaryo: Scott Beck, John Krasinski, Bryan Woods
Oyuncular: Emily Blunt (Evelyn Abbott), John Krasinski (Lee Abbott), Millicent Simmonds (Regan Abbott), Noah Jupe (Marcus Abbott), Cade Woodward (Beau Abbott)
Müzik: Marco Beltrami
Görüntü Yönetmeni: Charlotte Bruus Christensen
Kurgu: Christopher Tellefsen
Ülke: ABD
