Kıyamet sonrası (post apocalyptic) türünde bir film olan Cargo (2017), kısa metrajdan uyarlama bir yapım. Ben Howling ve Yolanda Ramke’nin yönetmenliğini yapığı film, Netflix tarafından yayınlandı. Korku türünün hayranlarının en sevdiği alt türlerden biri olan zombi filmlerinden olan yapım, korkudan çok gerilim hatta bir dram örneği.

Avustralya’nın dingin kırsalında geçen film, bilinmeyen bir sebepten ötürü zombilerin ortalıkta gezindiği bir zaman dilimini işliyor. Anne, baba ve bir bebeğin hayatta kalma çabaları sonrasında, anne savaşı kaybeder. Baba Andy ile bebek ise yollarına devam ederler. Ama bir sorun vardır; baba da ısırılmıştır ve bebeği Rosie’yi 48 saat içinde güvenilir birine bırakması gerekmektedir. Öte yandan yan bir hikayenin de anlatıldığı filmde, Aborjin bir kız çocuğu olan Thoomi’ye odaklanılıyor. Aile gelenekleriyle uzlaşamayan kız, beyaz insanların dünyasında da kendine yer edinemez. Bir süre sonra Andy ve Rosie ile yolları kesişir.

Cargo, günümüzde bilinen zombi filmleriyle klasik dönem zombi filmlerini bir nebze de olsa birleştirmeye çalışıyor. George A. Romero’nun Night of the Living Dead (1968) filminden önce çekilmiş, Haiti inancından yola çıkarak işlenen zombiler, Aborjinlere aktarılmaya çalışılmış. Ama malzeme yeterince işlenemediğinden drama başvurulmuş. Aslında Aborjinlerin kültüründen feyz alınarak çekilmiş The Last Wave (1977) ve The Shout (1978) filmlerinden ilham alınsa ortaya daha sağlam bir film çıkabilirmiş. Onun yerine Aborjinler ile beyaz insanların aralarındaki kültür farkına az da olsa değinilerek, mesajı olan zombi soslu bir dram – gerilim türünde bir filme evrilmiş. Bu açıdan baktığımızda korku türünde değerlendirirsek filme biraz haksızlık olur. Çünkü film gerçekçiliğe önem verdiğinden, Cargo’yu dram yönünden ele almak daha mantıklı. Zombi istilasından kurtulduktan sonra yeni kurulan dünyada zengin olma hayali kuran Vic karakteri, hem gücü elinde tutmaya çalışması hem de Aborjinleri yem olarak kullanarak tutsak etmesiyle önemli bir yan karakter. Adeta sömürgeci toplumların ve kapitalizmin bir temsili konumunda olan Vic, zombilerden daha ürkütücü.

Filmde zombilere ve yaşanılan kaosa dair ilginç detaylar var ama üzerinde durulmadığı için etkisini kaybediyor. Zombilerin kafalarını toprağa gömmeleri, devletin dağıttığı ilginç yardım paketleri, zombiye dönüşmeye ne kadar kaldığına dair bilgi veren özel saatler gibi bazı öğeler hoş ve türü destekliyor. Zombilere çok yakın plan girilmemesi ise trajik bir süreç yaşayan insanlara odaklanılmasını sağlarken zombilerin geri planda kalmasına yol açıyor. Zamanın kısıtlı olması, filmin gerilimini ayakta tutan unsur olarak ilk sırada yer alıyor.

Uyarlandığı 2013 yapımı kısa filmle karşılaştırdığımızda, 7 dakikalık versiyonun daha vurucu olduğunu söylemek mümkün. Uzun metrajın sürprizini bozacağı için merak edenlerin kısa filmi sona bırakmalarını öneririm. Ayrıca filmin başındaki pembe balon göndermesine de ayrıca dikkat etmenizi tavsiye ederim.

Cargo’yu eğer bir korku filmi niyetiyle izlemeye kalkarsanız, beğeninizi kazanamayacağı aşikar. Ama kıyamet sonrasında geçen, gerilimli, iki baba (Andy ve Willie) ile iki kızın (Rosie ve Thoomi) dramını izlemek istiyorsanız ilginizi çekebilir. Ayrıca Martin Freeman’ın oyunculuğu ve bebeğin (daha doğrusu bebeklerin, çünkü Rosie’yi 4 ayrı bebek canlandırmış) sevimliliği de filme katkısı olan diğer detaylar arasında yer alıyor.

KÜNYE / IMDB: 6,3

Yönetmen: Ben Howling, Yolanda Ramke

Senaryo: Yolanda Ramke

Oyuncular: Martin Freeman (Andy), Simone Landers (Thoomi), Anthony Hayes (Vic), Susie Porter (Kay), Caren Pistorius (Lorraine), Kris McQuade (Etta), Natasha Wanganeen, (Josie), Bruce R. Carter (Willie), David Gulpilil   (Daku), Lily Anne McPherson-Dobbins / Marlee Jane McPherson-Dobbins / Finlay Sjoberg / Nova Sjoberg (Rosie)

Görüntü Yönetmeni: Geoffrey Simpson

Kurgu: Dany Cooper, Sean Lahiff

Ülke: Avustralya

Cargo (2017) Fragman

Cargo (2013) Kısa Film