Leaving Las Vegas (Elveda Las Vegas, 1995) ile tanınan yönetmen Mike Figgis’in ilk sinema filmi olan Stormy Monday (Fırtınalı Pazartesi, 1988) kara film tadı yakalayabileceğiniz bir yapım. Oyuncu kadrosu, müziği ve sinematografisi ile dikkat çekerken genel olarak senaryonun ve bazı yan hikayelerin oldubittiye gelmesi ise kült filmler arasında saymamızın önünü tıkıyor.
Newcastle, bir İngiltere şehri olmasına rağmen Amerika’nın kapitalist düzenine ayak uydurmak zorunda kalmıştır. Şehrin tek kalesi ise Key adında bir caz kulübüdür. Amerikan haftası olması dolayısıyla şehre gelen Bay Cosmo ise bu kulübe gözünü dikmiştir. Kulübe temizlik görevlisi olarak giren Brendan ve Bay Cosmo’ya eskortluk yapan Kate arasında doğan aşk ise her şeye tuz biber ekecektir.
Öncelikle filmin senaryo kısmına yani eksik taraflarına değinelim. Kate’in eskortluk yapmasına rağmen üstüne bir de garson olması sanki Brendan ile sohbeti ilerletebilmek amacıyla senaryoya eklendiği fazla belli oluyor. Ayrıca dramatik çizgisi yüksek olan olaylar otuz saniyede üstesinden gelinerek arkamıza bakmadan filme devam ettiğimizden vuruculuğu azalıyor. Yan hikayelerin birbiriyle harmanlanması ise biraz zoraki bir izlenim bırakıyor.
Yönetmenin Amerikan sinemasına geçmeden önce çektiği Stormy Monday filminin en ilginç ve hoş tarafı ise Amerikan haftasının hüküm sürdüğü Newcastle’da geçmesi. Kapitalizmin çiğliğini küçük ayrıntılarda görmek mümkün ve yer yer bu kültürle dalgasını geçtiğini de söyleyebiliriz. Açılıştan radyo yayını aracılığıyla düzenlenecek etkinlikler hakkında genel bir bilgi edindikten sonra alışveriş merkezinde, (Amerikalıların katlettiği) Kızılderililerin şarkı söylediğini ve onlara boş boş bakan Punkları görüyoruz. Devasa bir Pepsi maketinin dikilmesi ve süper güç Amerika’yı temsil eden Bay Cosmo’nun düzenlediği diplomatik toplantının komediye dönüşmesi ise filmin en ilgi çekici kısmı. Salon düzenlemesi esnasında daha çok bayrak getirilmesi talebinde bulunan Bay Cosmo’nun milliyetçiliğinin bayrak edebiyatından ibaret olduğunu ve derdinin sadece maddiyat olduğunu gözlemlemek mümkün. Toplantıda çalacak olan müzik grubu gelemeyince Key Kulübü’nün yurtdışından getirttiği Polonyalı bir caz grubunu mecburen davet etiğinde ise ortama absürt bir hava hakim olur. Cazcıların kendi tarzlarında çaldıkları deneysel Amerikan Milli Marşı haliyle Bay Cosmo’nun hoşuna gitmez.
Zengin oyuncu kadrosundan da kısaca bahsedersek; film İngiliz yapımı olmasına rağmen Amerikalı tecrübeli oyuncular Melanie Griffith ve Tommy Lee Jones’u kadroda görmek mümkün. Oynadığı filmlerde ölmesiyle nam salan Sean Bean ise daha kariyerinin başında olmasına rağmen başrolde, yan karakter olarak ise önceden de sinemada irili ufaklı rollerde gördüğümüz müzisyen Sting var ve kendisi kulübün sahibi Finney’i canlandırdığından müzikle haşır neşir olmaktan da geri kalmamış.
Filmin müzikleri ise yönetmenin birçok filminde olduğu gibi yine kendisine ait. T-Bone Walker’ın (Call It) Stormy Monday şarkısından ilham alınarak filme isim konulmuş ve caz müziği, karakterlerin birbiriyle kesişmelerinde çok önemli bir yere sahip. Ayrıca çoğu sahne caz müziğiyle yoğrularak daha anlamlı bir hal alıyor.
Roger Deakins’in görüntü yönetmenliğini üstlenmesi ise filme, kasvetli ve melankolik bir hava katıyor. Gerek müzikleri gerek oyuncularıyla dikkat çeken Stormy Monday’e kara film severler ve caz tutkunları bir şans verebilir.
KÜNYE / IMDB: 6,2
Yönetmen, Senarist, Müzik: Mike Figgis
Oyuncular: Sean Bean (Brendan), Melanie Griffith (Kate), Tommy Lee Jones (Cosmo), Sting (Finney), James Cosmo (Tony), Andrzej Borkowski (Andrej)
Görüntü Yönetmeni: Roger Deakins
Kurgu: David Martin
Ülke: İngiltere, ABD
